Płynny Monolit

stojąc na mostku wpatruję się w płynny monolit

wszystko jeden szum nas pochłonie myślę:

kroplo, mogłaś spaść wtedy z deszczem. może

wtedy poznałbym cię odróżnił od innych

a tak jesteś tylko przenośną drobiną atomem

strumienia. oko cię nie dojrzy ani ucho

nie usłyszy w tym potoku dźwięków tylko

gęsta materia  kamienia może się wyraźnie

przebić przez powierzchnię wody sunie

dziurkowany  kadłub małego statku z kory

na sosnowej gałązce, co tu akurat jest masztem,

ktoś zawiesił banderę Kapitana Kida, Kapitan

Kid, nie większy od żuka postanowił wylądować

po drugiej stronie jeziora, aby spotkać się

z plemieniem szczególnie  żarłocznych

czerwonych mrówek. te wszystkie obrazy

są chwilę we mnie i ogarnięte dawnymi

pociągnięciami spojrzeń przechodzą w stan

nieistnienia: łodygi trzcin wiosła kajaków

w pomarszczonych taflach chwiejnie rozrzucone

między sosnami pudełka kempingowych domków

wszystko to opadnie na dno zwane pamięcią.

a ja naraz jestem tylko patrzeniem i na razie patrzę

 

tu wraz z sobą jakby w sobie jakby obok.

 

 

Fot. Artur Nowaczewski

arturnowaczewski · 6.płynny Monolit

Artur Nowaczewski

Artur Nowaczewski

Urodzony 10 października 1978 roku w Gdańsku.

Absolwent III LO „Topolówki”, w 2003 roku ukończył filologię polską na UG, a w 2008 roku obronił pod kierunkiem prof. dr. hab. Zbigniewa Majchrowskiego pracę doktorską pt. Figura ulicy w literaturze polskiej po 1918 roku. Pracownik Zakładu Teorii Literatury i Krytyki Artystycznej w Instytucie Filologii Polskiej na UG.

Share on facebook
Facebook
Share on twitter
Twitter
Share on linkedin
LinkedIn

Pozostałe wpisy

Bożepole (2020) / Kaszuby

Bożepole (2020) /Pomorze Na stacji w Bożympolu wysiada się właściwie w szczerym polu, a droga w szpalerach drzew prowadzi do lasu, w pasmo wysokich morenowych wzgórz. Tak wysokich,

Czytaj więcej >>

Noc Mleczna

rosłem i rosłem. a śladem moich spojrzeń i miniętych ulic coś rosło we mnie. słońce świeciło, padały deszcze, chciałem pomieścić w pamięci każdy listek, każdy liszaj

Czytaj więcej >>

Spadający liść

na przykład Ryszard Tarasiewicz ze Śląska Wrocław. niewysoki, szopa włosów nad czołem, bardzo silne uderzenie z dystansu. te strzały nazywano spadającymi liśćmi dębu. piłka

Czytaj więcej >>

***

aż strach pomyśleć, co trzyma pan od biologii na zapleczu. w tej klasie nie ma ani jednej żywej żaby, wszystkie są martwe, w słoikach można obejrzeć

Czytaj więcej >>

Commodore 64

to że zwiększa się rozdzielczość, wcale nie oznacza, że widać więcej. wczytuję się w dzieciństwo, a tam : komputer z pamięcią 64 kilobajty   dziś kiedy wszystko

Czytaj więcej >>

malutkość i Morze

znaczy piszesz o czym? o Jakubie Paganelu. o kim? O profesorze Paganelu z Dzieci Kapitana Granta – znajduję go we mgle na mostku w postaci konika polnego. konika?

Czytaj więcej >>

Poeci-piechurzy

Pieszo podróżowano od zawsze, nieraz z powodów bardzo trywialnych – czasami nie było innej możliwości, żeby dotrzeć do celu wędrówki. W średniowieczu piechur jest przede wszystkim

Czytaj więcej >>
Aot. Artur Nowaczewski mapa

Mapa

Zapodziała się na kilka lat, a teraz się odnalazła. Mapa Polski, na której od dzieciństwa (tj. od roku 1986) zaznaczam miejsca, w których byłem. I tak to się zawsze odbywało – chciałem

Czytaj więcej >>

Amsterdam

kiedyś kończy się każda noc i każde spadanie. jeszcze raz zwycięża lot. znów burzy się krew i rwie się głos aby śpiewać

Czytaj więcej >>