Epitafium dla Krzysia Kubeczki*

jest początek lat dziewięćdziesiątych,

wczesna era komputerów szesnastobitowych.

Krzyś Kubeczko pisze list do redakcji „Top Secretu”.

problem jest godny średniowiecznego rycerstwa:

wyższość Atari XL/XE nad Commodore 64,

nieprzemijalna funkcjonalność kaset

wobec ekspansji dysków elastycznych.

 

Krzyś, pomimo licznych usterek jest wierny

swojej skromnej atarynce, rzuca rękawicę

wszystkim właścicielom pecetów, fanatycznym

wyznawcom ZX Spectrum i boskiej Amigi:

ja to do PC nic nie mam, to jest taki sztuczny

sprzęt, zero atmosfery 1001 sposobów

na uruchamianie każdej gry inaczej,

sranie i mazganie jak to mówił Pan Kleks.

 

bursztynowe komnaty starych labiryntówek,

monochromatyczna zieleń kanciastych ogrodów,

gdziekolwiek Krzyś pojawi się pod postacią

małej ruchliwej mrówy, otwierają się przed nim

zapomniane zakamarki wyobraźni, gniazda  światów

splecione bluszczem pikseli. właśnie tam przenoś

Panie Boże jego duszę utęsknioną i wgraj ją

 

w nieśmiertelność. niech trwa.

*Krzysztof Piotr Kubeczko (1978 – 1999). Najsłynniejszy czytelnik pierwszego polskiego miesięcznika o grach komputerowych „Top Secret”, działał aktywnie na scenie Atari. Mieszkał w Gdańsku.

 

 

Fot. Artur Nowaczewski

arturnowaczewski · 5.epitafium Dla Krzysia Kubeczki

Artur Nowaczewski

Artur Nowaczewski

Urodzony 10 października 1978 roku w Gdańsku.

Absolwent III LO „Topolówki”, w 2003 roku ukończył filologię polską na UG, a w 2008 roku obronił pod kierunkiem prof. dr. hab. Zbigniewa Majchrowskiego pracę doktorską pt. Figura ulicy w literaturze polskiej po 1918 roku. Pracownik Zakładu Teorii Literatury i Krytyki Artystycznej w Instytucie Filologii Polskiej na UG.

Share on facebook
Facebook
Share on twitter
Twitter
Share on linkedin
LinkedIn

Pozostałe wpisy

Literacki mit Gdańska po 1945 roku

 Czy istnieje literacki mit Gdańska? Wyobrażenie miasta, które narzuca się tak silnie, że kształtuje wyobraźnię jego mieszkańców? Czy w konfrontacji z gdańską przestrzenią doświadczamy „mitycznej przemocy”?

Czytaj więcej >>

Tryptyk himalajski

Hillary ojciec chwytał się wielu zajęć, ale odkąd zgłosił się do wojska (rana pod Gallipoli, przestrzelony nos) otrzymał stopień sierżanta i ciężką rękę. bicie

Czytaj więcej >>

Karkonosze (2019)/Sudety

Wyjrzałem za okno i już wiedziałem, że będzie dobrze. Na ciemnym jeszcze niebie widać było gwiazdy. Ani jednej chmury. Na gałęziach kosodrzewin osiadł pierwszy w tym

Czytaj więcej >>

Pielenie ryżu i bryłka cukru

Właściwie nie prowadziło się z Koreańczykami prywatnych rozmów. Zazwyczaj nie wiedziało się o nich nic. Pracownicy Chopolu, tak jak wszyscy Koreańczycy musieli odpracować odpowiednią ilość

Czytaj więcej >>

Amsterdam

kiedyś kończy się każda noc i każde spadanie. jeszcze raz zwycięża lot. znów burzy się krew i rwie się głos aby śpiewać

Czytaj więcej >>

Być flâneurem w Gdańsku

Po II wojnie światowej Gdańsk znalazł się w granicach Polski, ale jedynie kilka procent przedwojennych mieszkańców pozostało w mieście. Niemców wysiedlono, gdańska polonia została

Czytaj więcej >>

Commodore 64

to że zwiększa się rozdzielczość, wcale nie oznacza, że widać więcej. wczytuję się w dzieciństwo, a tam : komputer z pamięcią 64 kilobajty   dziś kiedy wszystko

Czytaj więcej >>

Moskwa (2016)/ Rosja

Jadąc autobusem do Moskwy można było poczuć przedsmak wielkich przestrzeni. Im dalej na wschód, tym mniej ludzi. Już Łotwa wydawała się wyludniona.

Czytaj więcej >>

Leon Zawodowiec

1. przychodzę do ciebie mała i bezbronna, otwórz proszę, otwórz, wniosę ze sobą ciemność swojego domu, wniosę w ciebie swojego ojca, jego krzyk otwórz,

Czytaj więcej >>